Uključivanje zemalja Zapadnog Balkana je jedan od osnovnih izazova izgradnje demokratkse i ujedinjene Evrope. Evro-atlanske integracije obuhvataju uključenje zemalja ne-članica u Evropsku Uniju i NATO Savez. Ovo uključivanje predstavlja pokretanje reformi, ekomomski prosperitet i vladavinu prava, što omogućava učešće za stolom odlučivanja i garanciju bezbednosti.
IMAGE SOURCE: https://www.pexels.com/photo/blue-and-yellow-round-star-print-textile-113885/
Evropske Integracije
Institucionalna struktura Evropske unije se definiše kao jedinstvena u svijetu, prije svega imajući u vidu odnose u tzv. institucionalnom trouglu, koji čine Savjet, Evropska komisija i Evropski parlament. Termin evropska integracija upućuje na proces industrijske, političke, pravne, ekonomske, društvene i kulturne integracije država u Evropi, potpunog ili delimičnog opsega. Evropska integracija se prevashodno ostvaruje putem Evropske Unije i njenih regulacija.
Kao što i sam termin sugeriše, evropske integracije predstavlja proces uključivanja država u Evropsku Uniju. Ideja evropskih integracija nije nova, mada je period nakon II svetskog rata naročito značajan za njen razvitak. Uticaj evropskih integracija na naš region konkretno bi značilo potpuno uključivanje u mnogobrojne sektore rada i funkcionisanja, kao i ulazak na konkuretno tržište. Samim ulaskom u evropsku porodicu dobijaju se mnogobrojne beneficije kao što je budžet za ostvarivanje projekata, projekti saradnje i povezivanja, međunarodne investicije, obogaćeno tržište rada i potražnja za stručnjacima iz određenih oblasti i njihovo angažovanje na mnogobrojnim projektima. Nemaju evropske integracije uticaj samo na ekonomski aspekt državnog funkcionisanja, već i na donošenje bitnih odluka u vezi sa međunarodnim pitanjima kao i pitanjima unije. S integracijama,dolazi do reforme svih sistema uključujući pravosudni, naučni, ekonomski, obrazovni, itd.
Severnoatlanski Svez (NATO)
https://www.pexels.com/photo/soldiers-in-line-to-get-in-a-plane-54098/
Severnoatlantski Savez je oformljen nakon II svetskog rata kao rezultat previranja među zemljama pobednicama. Savez je sklopljen nakon potpisivanja Severnoatlanskog ugovora koji potvrđuje individualnu i kolektivnu samoodbranu. Trenutno, NATO broji 30 severnoameričkih i evropskih zemalja koje su nakon potpisivanja sporazuma postale članice Alijanse. Da bi se postalo članica NATO-a neophondno je predočiti plan postupanja u Alijansi i pokrenuti postupak pristupanja ovoj međunarodnoj organizaciji. Cilj NATO-a jeste obezbeđivanje mira i stabilnosti. Neophodno je imati na umu da je NATO vojni sporazum i da ne postoji individualna NATO vojska, već da vojni resursi svih zemalja članica formiraju jedinstvenu vojnu silu, odnosno formiranje Integrisane vojne strukture. Sve odluke unutar Alijanse se donose koncenzusom, odnosno zajedničkim odlučivanjem. Značaj NATO-a je postao mnogo više od odbrambenog saveza. Naime, nakon potpisivanja sporazuma NATO je uspeo da i geografski i politički dopre do bivših protivnika u ratu i da radi na očuvanju mira i bezbednosti unutar i van evroatlanskih oblasti. S ulaskom u NATO Savez dolazi do osnaživanja u oblasti vladavine prava, uspostavljanje mira i uključivanje u neka od najbitnijih pitanja danas kao što su ratovi na Bliskom i Dalekom Istoku i zajedničkog pronalaska kompromisa u cilju uspostavljanja mira izvan tradicionalnih teritorija delovanja.
Evro-atlanske integracije predstavljaju jedinstvenu strategiju priključivanja zemalja koje nisu članice EU i NATO Saveza. Međutim, da bi došlo do pokretanja procesa pristupanja ovim međunarodnim organizacijama neophodno je ispuniti niz uslova iz različitih oblasti kao što su finansije, smanjenje korupcije i ispunjenje strategija u cilju smanjenja, vladavine prava i pravosuđa. Učlanjenje u EU i NATO dolazi sa mnogobrojnim benefitima koji se prvenstveno odnose na odlučivanje o bitnim evropskim i mirovnim pitanjima i uspostavljanje stabilnosti u različitim oblastima.
